Laurowiśnia to wiecznie zielony krzew, który przez cały rok stanowi zabawną dekorację ogrodu. Posiada wiele ciekawych odmian, z których główną różnicą jest kształt, wielkość i mrozoodporność liści. Krzew laurowiśni można uprawiać samodzielnie w grupach.
Jak wygląda laurowiśnia? – Charakterystyka
Krzew ten występuje w naturze w południowej Europie, na Kaukazie i w Azji Mniejszej – osiąga nawet 10 m wysokości. Najlepiej rośnie w zachodniej Polsce i nie wymaga okrywania na zimę, ale może osiągnąć nawet 4 m długości. Jednak nadal robi wrażenie – jego całoroczną ozdobą są twarde liście, niektóre odmiany osiągają nawet 15 cm długości. Przepiękne białe kwiaty kwitną w maju i pachną. Dojrzałe owoce są okrągłe i czarne, ale w naszych warunkach rzadko występują.
Gdzie sadzić laurowiśnię?
Wymagania laurowiśni na stanowiska nie są szczególnie wysokie. Rośnie w miejscach słonecznych, półcienistych i zacienionych. Tylko w cieniu wysokich drzew bardzo jej się to podobało. W bardzo chłodnych regionach liście laurowe należy sadzić w dobrze wentylowanym miejscu i cieniu, w przeciwnym razie zimowe słońce uszkodzi liście. Obecność innych drzew nie stanowi problemu – mogą konkurować, wypuszczać głębokie korzenie wawrzynu nawet wśród gęstych plątaniny brzozy lub pospolitego systemu korzeniowego klonu.
Jeśli chodzi o glebę, nie ma też specjalnych warunków dla krzewów laurowiśni. Preferuje próchnicowe i zasobne gleby gliniaste, ale łatwo rośnie również na glebach umiarkowanie suchych, piaszczystych. Tutaj jest bardziej odporny na mróz, ponieważ roczne pędy jesienią szybciej zdrewniają. Nie ma również ograniczeń co do pH, gleba może być umiarkowanie kwaśna lub zasadowa. Z drugiej strony nie toleruje zbitych gleb, które mają tendencję do gromadzenia wody. Umiarkowana defoliacja jest pierwszym sygnałem ostrzegawczym niekorzystnych warunków glebowych.
Jak pielęgnować laurowiśnię?
Laurowiśnia wymaga obfitego podlewania przez cały sezon wegetacyjny, a gleba powinna być stale wilgotna. Ziemia wokół liści laurowych powinna być przykryta, co dodatkowo zapobiegnie parowaniu wilgoci z gleby. Ograniczy również zarastanie chwastów i zapewni dodatkową ochronę korzeni przed mrozem. Do ściółki najlepiej używać przekompostowanej kory. Laury to wiecznie zielone gatunki, które cierpią z powodu suszy fizjologicznej – zwłaszcza zimą, kiedy rośliny nie mogą być podlewane, ponieważ gleba zamarza. Dlatego należy obficie podlewać rośliny laurowe przed nadejściem mrozów i wiosną, gdy mrozy opadną. Orientalny wawrzyn najlepiej nawozić nawozem organicznym – kompostem. Przy jej stosowaniu nie ma ryzyka przenawożenia roślin. Wieloskładnikowe nawozy mineralne możemy stosować również wiosną i wczesnym latem (ostatnia dawka w lipcu). Krzewy laurowiśni są dobrze skrojone i świetnie nadają się do formowania żywopłotów, a także do tworzenia geometrycznych kształtów. Przycinamy te rośliny po kwitnieniu (od czerwca do połowy lipca). Podczas przycinania należy uważać, aby nie uszkodzić liści – w miejscu cięcia zaczną brązowieć i wysychać oraz są bardziej podatne na choroby. Każdej wiosny odcinamy również pędy liofilizowane.
Czym nawozić laurowiśnię?
Warto kompostować, czyli materię organiczną powstałą w procesie rozkładu odpadów roślinnych (resztki warzyw i owoców, gałązki, liście czy skoszoną trawę). Powyższe środki dostarczają glebie wiele mikro i makroelementów. Nawozi i napowietrza. Dzięki temu poprawia wzrost roślin. Jednocześnie nie wpływa negatywnie na środowisko naturalne. Nie zanieczyszcza wód, nie szkodzi zwierzętom zamieszkującym ten obszar ani samym drzewom laurowym. Nie ma ryzyka przenawożenia krzewu.
Jeśli nie masz czasu na zrobienie własnego kompostu, korzystaj z gotowych produktów ze sklepów ogrodniczych. Możesz także zainwestować w nawozy mineralne, które są sztucznie wytworzonymi mieszankami różnych związków, takich jak azot, potas, fosfor, magnez czy wapń. Jednak w tym przypadku należy uważać, aby nie nadużywać ilości dostarczanych roślinie składników odżywczych. W przeciwnym razie odbijesz się od siebie i uszkodzisz swoje rośliny laurowe.
Jak chronić laurowiśnię zimą?
Nie wszystkie odmianysą odporne na mróz, podobnie jak drzewa laurowe, które mają tę właściwość w 100%. Młode rośliny są szczególnie podatne na przemarzanie, dlatego należy je przykrywać białą tkaniną rolniczą aż do nastania mrozów. Ważne jest, aby roślina nie była całkowicie pokryta, a jedynie lekko – jako wiecznie zielony krzew laurowy potrzebuje światła również zimą. Zimą drzewa laurowe znajdują się w stanie fizjologicznej suszy, dlatego przed nadejściem mrozów należy je obficie podlewać.
Zmrożone pąki laurowe należy odciąć na początku marca. Przytnij szarą gałązkę do zdrowego miejsca i pozostaw do wyschnięcia. Dbanie o liście laurowe po mrozach obejmuje również nawożenie – dokarmianie osłabionych roślin kompostem lub dobrej jakości nawozem wieloskładnikowym.
Należy również regularnie podlewać i przykrywać podłoże wystarczająco grubą ściółką. Oszroniony wawrzyn zwykle się regeneruje, stopniowo wypuszczając nowe pędy.
